Voor omwonenden en klanten geheel onverwacht is op 23 mei 2008 het monumentale pandje Heiligeweg 42, met daarin gevestigd Drogisterij Cléban, rigoureus ontruimd. Hiermee verdween een drogisterij, waarvan de laatste eigenaar weliswaar claimde dat deze van 1786 was, maar die dat helaas niet kon aantonen. Op een cartouche van het in 1962 gerestaureerde pand met halsgevel staat het bouwjaar 1651. Vrij zeker is dat in dit historisch pandje meer dan tweeëneenhalve eeuw eerst apothekers en later drogisten gevestigd waren. In de eerste helft van de achttiende eeuw was hier de apotheek van Adam van der Wael. In 1836 vestigt apotheker Jan Frederik Alsteede zich in dit pandje, waar hij in 1855 nog steeds poeders en pillen maakt. In het Amsterdams Adresboek van 1855 vinden we daarentegen drogist Cléban op Keizersgracht HH 483 = nr 361 en niet op de Heiligeweg.

Michiel Etienne Cléban, geb.in 1829, volgde een apothekersopleiding aan de Klinische School in Amsterdam en deed in 1851 examen. Omstreeks 1885 moet de zoon van deze Cléban verhuisd zijn van de Keizersgracht naar Heiligeweg 42, waar hij de zaak van zijn vader voortzette. Begin 20ste eeuw nam Leo Bresser de drogisterij over, opgevolgd door zijn zoon Jacob. Pakpapier uit 1938 vermeldt: “Centraal Depôt M. Cléban & Co. Oudste Huis te Amsterdam in Binnen- & Buitenlansche Specialité’s. Drogerijen en Chemicaliën. Cléban’s Likdoorn Tinctuur en Haarwater volgens recept van Prof. Pekelharing, tegen Hoofdroos en Uitval der Haren, een mengsel van 1% salicylzuur, wonderolie en alcohol.” In 1965 werd Bernard Pekelharing eigenaar en in 1990 zijn zoon Marc.

Het interieur van het winkeltje werd na verloop van tijd gemoderniseerd. Wat overbleef was de 19de eeuwse hoge opstand met bordeauxrood geschilderde pilaartjes, de laatste jaren niet meer met oude flessen en zalfpotten, maar met voedingssupplementen en homeopatische middelen. Maar ook was er nog de karakteristieke gaper met helm en snor, die vroeger aan de pui hing. Omdat deze meerdere malen van zijn steunijzers is gestolen en weer boven water is gekomen, werd hij verbannen naar een vitrine in de winkel en stond er op de toonbank een replica. Het interieur van het vertrouwde winkeltje, vlak naast de al even vertrouwde English Hatter Shop (1935), werd in korte tijd afgebroken. En wat kwam er voor in de plaats? Precies! Een kledingzaak.