Home
1
2
3
Een klassieke Engelse countryman kun je herkennen aan zijn kleding. Een corduroy broek, een Peter Brothers overhemd, een pullover van William Lockie, een Harris tweed colbert en bruine brogues. Met slecht weer komen daarbij een waxcoat en een geruite wollen pet. Deze kledingstijl is eind 19de eeuw ontstaan, toen steeds meer rijke Engelse stadsbewoners hun vrije tijd op hun pas verworven landgoed gingen doorbrengen. Driedelig grijs was daar onpraktisch, maar de comfortabele kleding waaraan behoefte was mocht natuurlijk in de verste verte niet lijken op de werkkleding van het gewone plattelandsvolk. De comfortabele kleding die toen voor de welgestelden op de markt kwam, is nu ook in de stad populair. Voor liefhebbers van deze tijdloze kledingstukken is The English Hatter h�t adres in Amsterdam.
Vaste klanten van de winkel zullen zich wellicht Jos Greuter herinneren. Hij kwam in 1949 als eerste personeelslid in dienst bij Casper Garrels sr. Toen Garrels in 1955 de winkel aan de overkant op nr. 53 opende onder de naam Kent, was het logisch dat Greuter deze in beheer kreeg. Hier werden voornamelijk truien verkocht. Hij zou er met groot elan 45 jaar lang de scepter zwaaien. Zo was hij bijvoorbeeld nooit te beroerd om zelf een pullover aan te trekken om deze midden op de Heiligeweg te showen, opdat de klant een betere indruk kon krijgen van kleur en snit. Steevast gaf hij bij de zojuist aangeschafte William Lockie trui het advies: zo min mogelijk wassen, gewoon even in de sneeuw hangen, dat is het beste! Moet er wel sneeuw zijn natuurlijk. Zijn vrouw An stond hem van meet af aan terzijde. Waren er klanten dan riep hij in volle ernst naar boven: �Mevrouw Greuter wilt u eens kijken of wij daar nog een andere maat pullover hebben?�Zo hoorde dat, vond hij. Je had een naam hoog te houden. De winkel die inmiddels ook de naam The English Hatter droeg, verhuisde in 2009 naar de Beethovenstraat.
Sommige personeelsleden werken hier al jaren, zoals de broers Hans en Peter Kraan verantwoordelijk voor inkoop en personeelszaken. Zij werken hier respectievelijk 24 en 25 jaar. Hun collega Rob Halenbeek nam onlangs na 46 jaar! afscheid. Ook veel klanten blijven de winkel trouw. Casper Garrels: �De Engelse klassieke stijl spreekt mensen aan die van een tikkeltje conservatief houden, zonder ouderwets te zijn. De �klassieken� zijn niet zo ge�nteresseerd in de actuele mode; zij willen netjes gekleed gaan. Praktische kleren moeten het zijn, van goede snit en superieure kwaliteit, die bij goed gebruik jaren meegaan. Wel prijzig, maar zeker een investering die zijn geld opbrengt. Basis kleding waarmee elke man zijn eigen persoonlijkheid en stijl kan uitdrukken. Uitsluitend oude heren en corpsballen die hier binnenkomen? �In het geheel niet. Door onze grote collectie hoeden en petten krijgen we iedereen binnen. Klanten voor petten zijn de laatste jaren steeds jonger. De Stetson tweedpetten zijn niet aan te slepen op dit moment�.
Casper Garrels jr. vertelt vol passie over het hoedenvak. �Het kopen van een hoed is voor een man een delicate zaak. De meeste mannen hebben een zekere g�ne als ze hier binnen stappen, vooral als het hun eerste hoed is. Een hoed of pet moet op de juiste wijze worden gedragen en moet goed passen. De Borsalino - de Ferrari onder de hoeden - is weer helemaal terug van weggeweest. Het is de duurste hoed die The English Hatter verkoopt. Een echte maffia hoed is het. In 1970 is zelfs een gangsterfilm gemaakt met als titel: Borsalino, met Alain Delon en Jean Paul Belmondo. De styling en het vakmanschap waarmee de Borsalino�s sinds 1857 in het Italiaanse Alessandria worden gemaakt zijn onge�venaard. Traditioneel worden ze gemaakt van het fijnste Belgische hazen- of konijnenhaar. Een goede tweede bij The Hatter is de sportievere Amerikaanse Stetson, oorspronkelijk een cowboyhoed, maar nu een typische stadshoed.� Garrels stelt er een eer in om zoveel mogelijk hoeden en petten in huis te hebben. De geruite Engelse tweed pet, de ballonpet van Stetson (krantenjongenspet), de Bugatti- pet (tweedpet met flapjes) waaraan autocoureur en ontwerper Ettore Bugatti zijn naam gaf, de Felt Cap, een stijve pet van hoedenvilt, alpino�s, de Franse Barets Basque en de Hollandse schipperspet. Hij heeft strooien matelots, Panamahoeden, Australian Outback Hats, cowboyhoeden, de echte Engelse bowler (bolhoed), tropenhelmen, en nog veel meer. Eigenlijk vertoont Casper Garrels jr. trekjes van een verzamelaar.
In januari 2017 werd The English Hatter overgenomen door ondernemer Cl� Enneking.
Saai is een corduroy broek allang niet meer. Knalgroen, oranje, rood en geel zijn ze nu. Truien idem dito. Maar kunnen we dat nog klassiek noemen? Foto december 2011
Jos Greuter beheerde 45 jaar lang met veel elan �het filiaal� van The English Hatter aan de overkant Heiligeweg 53, onder de naam Kent
The English Hatter heeft misschien wel de grootste collectie manchetknopen van Nederland, waarvan de meesten in Engeland of Duitsland worden gemaakt. Manchetknopen met dobbelsteentjes, computertjes, kompasjes, vlaggetjes of autootjes verpakt in luxe doosje, kortom een echt mannenspeeltje. Heel erg in trek zijn de �bachelor burrels�, gevlochten bolletjes van zijde in verschillende kleuren. Maar wie draagt dat nu? Een man van pak weg 27 jaar met een leuke baan op een bank of kantoor, het jasje mag uit, de stropdas blijft om, het overhemd heeft een dubbele manchet; die mannen willen manchetknopen, weet Garrels.
Tekst februari 2012
Update: Begin 2017 werden de vier winkels van het familiebedrijf The English Hatter overgenomen door ondernemer Cl� Enneking.
